Nadciśnienie tętnicze u seniorów

U osób po 60. roku życia dochodzi do funkcjonalnych zmian w naczyniach krwionośnych, które prowadzą do wzrostu ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Wraz z wiekiem tętnice tracą swoją elastyczność, stając się sztywniejsze, co w konsekwencji prowadzi do wzrostu skurczowego ciśnienia tętniczego, zwiększając ryzyko wystąpienia udaru mózgu.

Oficjalne dane z końca 2012 roku, opublikowane przez Główny Urząd Statystyczny wskazują, że ponad 6,8 mln ludzi w Polsce to osoby po 60. roku życia, co stanowi blisko 18% ogółu społeczeństwa. Poprawa warunków życia korzystnie wpływa na wydłużenie średniej długości życia Polaków. Prognozy demograficzne Głównego Urzędu Statystycznego wyraźnie pokazują, że do 2035 roku przeciętny okres życia wydłuży się o około 8 lat .

Nieuchronnie następujące zmiany demograficzne są ściśle związane z uwarunkowaniami biologicznymi oraz ich medycznymi następstwami. Już dziś prawie połowa osób po 60. roku życia ma problemy zdrowotne.

W tym kontekście wyjątkowo niebezpiecznym schorzeniem jest nadciśnienie tętnicze, przebiegające bardzo często bezobjawowo przez co wielokrotnie bywa traktowane bez należytej powagi i lekceważone.

Konsekwencje nadciśnienia
Nadciśnienie tętnicze wciąż pozostaje najważniejszym czynnikiem ryzyka przedwczesnych zgonów na całym świecie. Wartość ciśnienia tętniczego krwi cechuje silna korelacja ze śmiertelnością i ryzykiem występowania chorób układu krążenia, wśród których dominują: zawał serca, udar mózgu, niewydolność serca oraz choroby tętnic obwodowych.

Jak jednoznacznie wskazują autorzy publikacji nt. leczenia nadciśnienia tętniczego u osób w podeszłym wieku, powołując się na wyniki opublikowanych badań epidemiologicznych, prowadzonych zarówno w krajach rozwiniętych, jak również krajach rozwijających się, wartość ciśnienia tętniczego wzrasta wraz z wiekiem. W sposób szczególny prawidłowość ta obserwowana jest w stosunku do ciśnienia skurczowego1, które podnosi się przez całe życie. W przypadku ciśnienia rozkurczowego2, jego wartość wzrasta do 60. roku życia, a następnie obserwuje się jego stopniowe obniżenie.