Wenusowe witaminy

Troska, którą matka otacza swoje dziecko, rozpoczyna się już w ciąży, najczęściej około szóstego–ósmego tygodnia. W tym okresie większość kobiet zgłasza się do lekarza ginekologa.

Troska, którą matka otacza swoje dziecko, rozpoczyna się już w ciąży, najczęściej około szóstego–ósmego tygodnia. W tym okresie większość kobiet zgłasza się do lekarza ginekologa. Niestety, zdarza się, że wówczas jest już za późno na wiele działań prewencyjnych. Instytut Matki i Dziecka zaleca roztoczenie opieki lekarskiej nad kobietą jeszcze przed poczęciem dziecka.

Jest oczywiście wiele czynników, o których należałoby wspomnieć, my dzisiaj napiszemy kilka słów na temat witamin i mikroelementów, które jak się okazuje, powinny być nieodzownym elementem podczas świadomego planowania i prowadzenia ciąży.

Przed ciążą
Szczególnie ważny dla kobiet, które planują zostać matkami, jest kwas foliowy. To jedna z witamin z grupy B, niezbędna w procesie powstawania krwinek czerwonych. Badania wykazały, że przyjmowanie preparatów zawierających ten składnik, na kilka miesięcy przed ciążą, zdecydowanie zmniejsza ryzyko wystąpienia u dziecka wrodzonych wad centralnego układu nerwowego, przewodu pokarmowego i narządów płciowych. Dlatego bardzo istotne dla kobiet jest to, aby zanim zajdą w ciążę, codzienne przyjmowały odpowiednią ilość kwasu foliowego. Nawet wtedy, gdy nie planują potomstwa w bliskiej przyszłości. Nikt nie spodziewa się ciąży, która jest… niezaplanowana. Zdarza się ona jednak dość często. Około połowy wszystkich ciąż jest właśnie niezaplanowanych. Dlatego tak ważne jest, aby kobiety przyjmowały wystarczającą ilość kwasu foliowego, jeśli prowadzą aktywne życie seksualne. Zazwyczaj, gdy dowiadują się o ciąży, mózg i rdzeń kręgowy ich dziecka są już ukształtowane.

W ciąży
W zasadzie zdrowo odżywiająca się kobieta nie powinna mieć problemu z niedoborami witaminowymi. Może się jednak okazać, że nagromadzone w organizmie zapasy witamin wystarczały jednej osobie, lecz dla dwóch szybko okażą się niewystarczające. Tymczasem taki niedobór może mieć groźne następstwa dla rozwoju dziecka. Nie wszyscy jednak wiedzą, że także nadmiar witamin jest niesłychanie groźny, szczególnie dla rozwijającego się organizmu. Dotyczy to przede wszystkim związków rozpuszczalnych w tłuszczach: A, D, E, K. Ich nadmiaru nie wydala się tak łatwo z organizmu, jak witamin rozpuszczalnych w wodzie (przykładowo witamina C). Stosując więc preparaty witaminowe, należy zachować umiar i proporcje specjalnie dobrane dla kobiet w ciąży.

Wspomniany już kwas foliowy jest też szczególnie potrzebny w pierwszym trymestrze ciąży. Można go dostarczać organizmowi poprzez odpowiednią dietę, zawierającą warzywa zielonolistne, brukselkę, brokuły, rośliny strączkowe, kiełki pszenicy, mąkę i jej przetwory oraz wątrobę. Na rynku dostępne są także preparaty zawierające odpowiednie ilości kwasu foliowego (0,35–0,8 mg). Optymalna podaż kwasu foliowego to 0,4 mg/dobę.

Kobiety zażywające leki przeciwpadaczkowe (stosowane w innych chorobach niż epilepsja) koniecznie muszą stosować preparaty z zawartością kwasu foliowego. W takich przypadkach zalecana dawka jest 10-krotnie większa niż profilaktyczna (4 mg/dobę).

W przypadku mikroelementów, podobnie jak z witaminami, wskazany jest umiar. Zarówno nadmiar jak i niedobór nie wyjdą na zdrowie ani przyszłej matce, ani jej dziecku. Praktycznie rzecz biorąc, zrównoważona dieta powinna zapewnić przyszłej matce wystarczającą ilość mikroelementów. Spośród ogromnej liczby pierwiastków śladowych w naszym organizmie należy zwrócić szczególną uwagę na trzy – ogromnie potrzebne rozwijającemu się dziecku. Pierwszym jest wapń. Jego niedobór może się objawiać skurczami mięśni, a co za tym idzie, doprowadzić nawet do wystąpienia porodu przedwczesnego. Z kolei brak jodu grozi niedoczynnością tarczycy. Schorzenie to, u rozwijającego się organizmu, może być przyczyną upośledzenia umysłowego. Niedobór cynku upośledza prawidłową czynność narządów rozrodczych kobiety (grożąc poronieniem lub przedłużeniem się porodu) oraz zwiększa liczbę wad wrodzonych w zakresie defektów układu nerwowego i mięśniowego. Żeby zapobiec niedoborom tych mikroelementów, już w okresie przed poczęciem należałoby spożywać odpowiednią ilość mleka i jego przetworów, stosować jodowaną sól kuchenną oraz unikać słodyczy (jedzenie słodyczy sprzyja utracie cynku). Należy też pamiętać, że żółte sery i twarogi zawierają znikome ilości wapnia. Dużo więcej jest go w serwatce i jogurtach.