Siła aronii

Co kraj to obyczaj – również jeśli chodzi o profilaktykę chorób układu krążenia. Japończycy piją zieloną herbatę, Francuzi postawili na czerwone wino, a Polacy – na aronię.

Ponad milion osób rocznie w Polsce jest hospitalizowanych z powodu chorób układu krążenia, a blisko dziewięć milionów cierpi na nadciśnienie tętnicze1. Czy istnieje jakiś naturalny sposób wspierający profilaktykę chorób układu sercowo-naczyniowego? Prof. Marek Naruszewicz z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego po latach intensywnych badań naukowych udowodnił, że bioflawonoidy – przeciwutleniacze zawarte w aronii – pozwalają zmniejszyć nadciśnienie tętnicze, a także zniwelować inne dolegliwości związane z chorobami serca. – Aronia nie zawiera alkoholu jak wino, ani kofeiny jak zielona herbata. Ogromną zaletą aronii jest to, że nie odkłada się w organizmie, nie możemy jej przedawkować, ponieważ jest wydalana już po kilku godzinach – komentuje prof. Naruszewicz. Z badań przeprowadzonych przez prof. Naruszewicza wynika, że aronia zawiera największą ilość antyoksydantów ze wszystkich owoców. – Neutralizuje wolne rodniki, które powodują niekorzystne zmiany naczyniowe i inicjują różnego rodzaju stany zapalne w naszym organizmie – mówi ekspert. – Wolnych rodników nie wyeliminujemy sami, musielibyśmy spożywać warzywa i owoce w dużych ilościach, minimum pięć razy dziennie przed każdym posiłkiem. Polskie społeczeństwo nie ma takiego nawyku, dlatego tak ważna jest suplementacja diety ekstraktem z aronii – dodaje profesor.

Ciśnienie pod kontrolą
Niezdrowy styl życia – brak ruchu, palenie papierosów, nadużywanie alkoholu – potęguje problemy z ciśnieniem tętniczym krwi. Wystąpieniu nadciśnienia sprzyjają także: nadwaga, dieta bogata w sód i tłuszcze, predyspozycje genetyczne oraz współwystępowanie innych schorzeń, np. cukrzycy. W wysoko przetworzonej żywności (frytkach, chipsach, ciastkach) tłuszcze ulegają niekorzystnym przemianom, które w konsekwencji prowadzą do nadprodukcji szkodliwych dla naszego organizmu wolnych rodników tlenowych.

Owoc aronii, choć jest niewielki, zawiera dużo więcej bioflawonoidów niż owoce czarnego bzu oraz czarnej porzeczki razem wzięte. Antocyjany zawarte w owocu aronii poprawiają krążenie krwi, zapewniając naczyniom włosowatym elastyczność i prawidłową przepuszczalność. Ekstrakt z aronii pomaga w utrzymaniu prawidłowej lepkości krwi, przez co przyczynia się do jej prawidłowego przepływu. Badania naukowe potwierdzają, że regularne stosowanie ekstraktów z tej rośliny w diecie korzystnie wpływa na normalizację ciśnienia tętniczego krwi2.

Kompleksowa ochrona serca
Niedobory naturalnych antyoksydantów, kwasów omega-3 i omega-6, witamin B6 i B12, sprzyjają rozwojowi chorób układu krążenia. Badania dowodzą, że wolne rodniki mogą uszkadzać nie tylko ściany naczyń krwionośnych, ale dodatkowo utleniają lipidy LDL. W efekcie powstaje blaszka miażdżycowa, która prowadzi do zawężenia tętnic wieńcowych. Skutkiem tego może być udar mózgu lub zawał serca. Dlatego też osoby z chorobami układu krążenia lub narażone na ich wystąpienie, a także mające problemy z krzepliwością krwi, powinny wzbogacić codzienne posiłki o suplement diety zawierający L-argininę. Substancja ta, poprzez syntezę tlenku azotu, przeciwdziała nadmiernej krzepliwości krwi. Tlenek azotu działa rozkurczająco na naczynia krwionośne, przez co powoduje zwiększony przepływ krwi w tkankach. Zapobiega również osadzaniu się płytek krwi i cholesterolu na ściankach naczyń.

#Czy wiesz, że…

• Owoce aronii – ze względu na dużą zawartość antocyjanów i katechin – mają silne działanie antyoksydacyjne. Warto podkreślić, że związki te rzadko występują razem – aronia jest jednym z wyjątków.
• Naukowcy dowiedli, że aronia jest cennym źródłem witamin i minerałów; zawiera m.in. wit. C, B2, B6, E, PP, P, prowitaminy A oraz pierwiastki: molibden, mangan, jod.
• Owoce aronii nie magazynują wielu szkodliwych pierwiastków, takich jak ołów, kadm, arsen, cyna.

1 Wyniki „Wieloośrodkowych ogólnopolskich badań stanu zdrowia ludności” WOBASZ, przeprowadzonych w ramach „Narodowego programu profilaktyki i leczenia chorób układu sercowo-naczyniowego” Ministerstwa Zdrowia RP „POLKARD 2003-2005”.
2 M. Naruszewicz, Atherosclerosis 2007; 194: 179-184.