Fosfolipidy – pomoc dla wątroby

W związku z narastającym skażeniem środowiska, niewłaściwą dietą, nadmiernym spożyciem używek i środków leczniczych oraz niedostatkiem ruchu obserwuje się znaczny wzrost częstotliwości występowania chorób wątroby i dróg żółciowych.

Wątroba jest narządem niezwykle „plastycznym”, przystosowującym się do zmiennych warunków funkcjonowania organizmu. Ma też duże możliwości regeneracji, dlatego wystąpienie objawów chorobowych związanych z pracą wątroby świadczy często o poważnym uszkodzeniu tego organu. Ponieważ funkcjonowanie wątroby ma wpływ na niemal wszystkie układy ustroju, objawy jej chorób są bardzo różne i niekiedy ich powiązanie z zaburzeniami funkcji wątroby bywa trudne.

Przejawami przewlekłych chorób wątroby mogą być: osłabienie, łatwe męczenie się, brak apetytu, zmiany skórne. Częstym objawem chorób wątroby są zaburzenia hematologiczne, jak niedokrwistość i zaburzenia krzepnięcia krwi. Obok tego mogą wówczas wystąpić zaburzenia miesiączkowania i płodności u kobiet, a u mężczyzn obniżenie potencji i spermatogenezy oraz objawy feminizacji. Zdarzają się także zakłócenia funkcji nerek wyrażające się zaburzeniami poziomu sodu i potasu.

Rola fosfolipidów
Jednym ze środków, jakie stosuje się w leczeniu pomocniczym przewlekłych chorób wątroby, są preparaty zawierające – pochodzące najczęściej z nasion soi – fosfolipidy. Fosfolipidy są podstawowym budulcem błon komórkowych wszystkich żywych organizmów – tworzą one coś w rodzaju półpłynnej macierzy, w której „pływają” zanurzone w niej białka i lipidy. Fosfatydylocholina stanowiąca około 40% wszystkich fosfolipidów błony komórkowej jest jednym z najważniejszych składników zapewniających prawidłową płynność i właściwości biofizyczne tej struktury komórkowej, ma więc zasadnicze znaczenie dla właściwego funkcjonowania komórek. Fosfatydylocholina jest także bardzo ważnym komponentem cząstek lipoprotein krążących we krwi i istotnym składnikiem żółci. Odgrywa ona też rolę w prawidłowym funkcjonowaniu przewodu pokarmowego i płuc, ponieważ wraz z innymi substancjami tworzy cienki funkcjonalny film ochronny na nabłonku. Poza tym fosfatydylocholina jest prekursorem ważnych cząsteczek biologicznych.

Szczególnie przydatne w praktyce klinicznej są preparaty zawierające frakcje fosfatydylocholiny bogate w wielonienasycone kwasy tłuszczowe – cechuje je bardzo dobra biodostępność rzędu 90%, a wielonienasycone kwasy tłuszczowe są zużywane do tworzenia niektórych eikozanoidów. Najważniejszym wskazaniem do stosowania tych leków są wszelkiego rodzaju uszkodzenia wątroby. Ich lecznicze działanie jest dobrze udokumentowane w licznych badaniach klinicznych. Preparaty te działają również korzystnie w przypadkach kamicy żółciowej czy czynnościowych zaburzeniach funkcji dróg żółciowych. Istnieją też prace wskazujące, że mogą one mieć ochronne działanie w niektórych stanach zapalnych przewodu pokarmowego.

Szerokie i bezpieczne stosowanie
Z uwagi na wielokierunkowość działania, fosfatydylocholinę bogatą w wielonienasycone kwasy tłuszczowe można stosować w leczeniu pomocniczym przewlekłych chorób wątroby o różnej etiologii (w tym stanów uszkodzeń tego narządu spowodowanych alkoholem, niektórymi lekami lub substancjami toksycznymi) oraz w terapii zaburzeń czynnościowych dróg żółciowych. Bardzo korzystne jest jej stosowanie w uszkodzeniach wątroby na skutek przebytej żółtaczki zakaźnej, jak również pomocniczo w leczeniu tej choroby interferonem. Badania wykazały, że u pacjentów leczonych interferonem, którzy otrzymywali polienylofosfatydylocholinę poprawiała się czynność wątroby i zmniejszało się ryzyko nawrotu zaostrzenia.

Leki zawierające polienylofosfatydylocholinę są bezpieczne w stosowaniu, nie wchodzą w interakcje z innymi lekami i nie kumulują się w organizmie. Objawy niepożądane, które mogą wywoływać, ograniczają się zazwyczaj do łagodnych zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego.

Pamiętajmy jednak, że o wiele łatwiej jest zapobiegać chorobom wątroby niż je leczyć.